Ψήφος Διαμαρτυρίας: Οπισθοδρόμηση ή φυγή προς τα μπρος;

Στις επικείμενες ευρωεκλογές η ελληνική κοινωνία καλείται να επιλέξει τους αντιπροσώπους που θα την εκπροσωπήσουν στο θεσμικό όργανο που εν πολλοίς καθορίζει την καθημερινότητά μας. Αναπόφευκτα, λόγω του θολού τοπίου αρμοδιοτήτων αλλά ακόμα και της γεωγραφικής απόστασης που μας χωρίζει από τις Βρυξέλλες, μεγάλο μέρος της προεκλογικής ατζέντας θα καθοριστεί από την εγχώρια τρέχουσα επικαιρότητα.

Κατά γενική ομολογία (ακόμα και των ίδιων των κυβερνώντων) η αντιμετώπιση μιας πληθώρας επίκαιρων ζητημάτων, όπως αυτό της ακρίβειας, η διαχείριση της υπόθεσης των Τεμπών τόσο πριν, όσο και μετά το δυστύχημα, αλλά και χρονίζοντα προβλήματα όπως το δημογραφικό και η (αν-)ασφάλεια θα οδηγήσουν ένα διόλου ευκαταφρόνητο τμήμα των ψηφοφόρων σε μια τιμωρητική ψήφο. Άλλωστε, οποιαδήποτε κυβερνητική πλειοψηφία υπόκειται σε μια εν μέρει φυσιολογική φθορά κατά τη διάρκεια της δεύτερης τετραετίας της.

Ενώ η παρούσα πλειοψηφία διαθέτει τη μοναδική ιστορικά ευκαιρία να προβεί σε όλες τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, τις οποίες αφενός μεν είχε υποσχεθεί όταν ανέλαβε, προ πενταετίας, αφετέρου δε τις έχει ανάγκη και τις αποζητά υπερκομματικά και διαηλικιακά η ελληνική κοινωνία, εντούτοις αυτή επιλέγει να κλωτσά το τενεκεδάκι λίγο πιο πέρα. Με δεδομένο τον κατακερματισμό της αντιπολίτευσης και την απομυθοποίηση του “ηθικού πλεονεκτήματος” της Αριστεράς, μετά τα 5 χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, η συγκυρία μοιάζει ιδανική. Μεταρρυθμίσεις που για δεκαετίες είχαν τεθεί στον πάγο, λόγω του λεγόμενου πολιτικού κόστους, είναι σήμερα πιο εφικτές από ποτέ. Παρ’ όλ’ αυτά, η κυβέρνηση προέβη σε μια προσχηματική δήθεν αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων (85% των οποίων κρίθηκαν ως “άριστοι”!), υποβαθμίζοντας τη διαδικασία και τη νοημοσύνη μας.

Η ελληνική κοινωνία είχε επενδύσει πολλά στην παρούσα κυβέρνηση, ελπίζοντας στη βελτίωση της καθημερινότητας και του βιοτικού επιπέδου του λαού μας, μετά από τη μισή χαμένη δεκαετία της προηγούμενης ιδεοληπτικής, λαϊκίστικης και αναχρονιστικής διακυβέρνησης. Ωστόσο, τα παλαιοκομματικά βαρίδια και οι αντίστοιχες νοοτροπίες της ΝΔ αποδείχθηκαν βαρύτερα της όποιας μεταρρυθμιστικής ορμής είχε να επιδείξει ο νυν πρωθυπουργός, με αποτέλεσμα η διστακτικότητα και η φοβικότητα να επικρατήσουν έναντι της προόδου.

Αυτή η αναντιστοιχία λόγων και έργων είναι νερό στο μύλο του λαϊκισμού, που αν συνδυαστεί με την αλαζονική συμπεριφορά της κυβερνητικής πλειοψηφίας στο θέμα των Τεμπών, με χαρακτηριστικότερη τη συμπεριφορά των μελών της εξεταστικής επιτροπής, δημιουργούν γόνιμο έδαφος εκκόλαψης του ανορθολογισμού, της πατριδοκαπηλίας και της συνωμοσιολογίας, που χαρακτηρίζουν μεγάλο κομμάτι της αντιπολίτευσης. Φυσικό επακόλουθο αυτό να αποτυπώνεται και δημοσκοπικά, με ενίσχυση δυνάμεων που ομνύουν στη μεταφυσική και το συλλογικό θυμικό, αντί του ορθολογισμού.

Σε αυτές τις ευρωεκλογές πέραν αυτών των ανορθολογικών, παράλογων εναλλακτικών στην άτολμη, φοβική και διστακτική διακυβέρνηση ο ψηφοφόρος έχει την ευκαιρία να στηρίξει την επιλογή της “κανονικοποίησης” της χώρας μας και της μετατροπής της σε μια αστική, φιλελεύθερη, δυτικού τύπου Δημοκρατία, η οποία θα σέβεται τον κάθε της πολίτη (βλ. καταδίκη Ελλάδας για κράτος Δικαίου), θα αποδίδει εμπρόθεσμα (βλ. παραγραφή Siemens) ευθύνες εκεί όπου πρέπει και θα αξιολογεί πραγματικά και όχι κατ’ επίφαση, όλο της το έμψυχο αλλά και κτιριακό δυναμικό.
Μια χώρα που δεν θα εξοστρακίζει ό,τι πολυτιμότερο διαθέτει, τα νιάτα της, στην ξενιτιά, αυτοϋπονομεύοντας τα ίδια της τα θεμέλια, αλλά θα μεριμνά για την ευημερία και την πρόοδο τους εδώ, στην πατρίδα μας, εντός των συνόρων.

Μετά από μια χαμένη δεκαετία αναζήτησης λεφτόδενδρων και της ανάπτυξης που θα ερχόταν μ’ ένα νόμο, σ΄ ένα άρθρο και άλλη μισή δεκαετία ανεκπλήρωτων υποσχέσεων περί εκσυγχρονισμού και ψηφιοποίησης, οι ορθολογικά σκεπτόμενοι συμπολίτες μας οφείλουν να κοιτάξουν κατάματα την ωμή πραγματικότητα και να αναζητήσουν ρεαλιστικές, προσγειωμένες εναλλακτικές, βασισμένες σε τεκμηριωμένες λύσεις που έχουν εφαρμοστεί και πετύχει στον υπόλοιπο πλανήτη, ώστε να κάνουν την οργή τους ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ.

*Ο Βαγγέλης Ακτσαλής είναι Πρόεδρος της ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ #Κοινότητα_Πολιτών

Πηγή: Capital.gr